19 Feb Schaatsen

Nederland en het schaatsen – onverbrekelijk met elkaar verbonden. Een land met zo veel water …… En als dat dan in de winter bevriest, staat heel Nederland op z’n kop.

Ik stond met 9 jaar voor het eerst op schaatsen. We waren net verhuisd naar Loosduinen in het Westland, een gebied met veel vaarten en sloten, waarop je in de winter naar hartelust kon schaatsen. Ook werden weilanden ondergespoten en als dat dan bevroren was, hadden we het perfecte ijsstadion. Ik schaatste op Friese doorlopers (dat zijn de schaatsen links)

Toen is ook mijn liefde ontwaakt voor het hardrijden op de schaats. Dat deed ik niet zelf hoor, maar ik volgde dat op de tv. Ik lag met tabellen op de grond voor de tv en noteerde rondetijden en de eindstand van mijn favorieten Ard Schenk, Kees Verkerk, Peter Nottet (hij kwam uit Loosduinen), Jan Bols en anderen. En later ook van de vrouwen Stien Kaiser, Ans Schut en Carry Geijssen. Laatst zag ik nog een reportage op de Nederlandse tv over het begin van het vrouwenschaatsen en hoe ze om ondersteuning en waardering moesten knokken.

Mijn liefde voor het hardrijden op de schaats is ongebroken en ik heb genoten van de wedstrijden op de olympische spelen. Een goede score voor de Nederlandse schaatsers! Voor 2 kanjers waren het de laatste wedstrijden Ireen Wüst en Sven Kramer. Ze hebben mij veel mooie momenten bezorgd. En het laatste mooie moment in Peking was de gouden medaille van Irene Schouten. Een geweldig slot!